Δημοφιλείς αναρτήσεις

Πέμπτη 9 Μαΐου 2013

''Έφυγε'' ο Αξιωματικός υπερήφανος χωρίς μιλιά ...Γιατί άραγε ;

Τούτες τις ώρες που οι σκέψεις βαραίνουν  το μυαλό και πνίγουν την καρδιά ,βουρκώνουν τα μάτια  σαν τα σηκώσεις να αντικρύσεις τη αετοφωλιά στο χώρο εκτοξεύσεως ...
Πολλά τα χρόνια ,πολλές οι θύμισες με φόντο τους ακοίμητους φρουρούς  της Πατρίδος ,τους Πυραύλους  της Πυροβολαρχίας ''ΧΩΚ΄΄!

Άν έλαχε ποτέ στο διάβα της ζωής να περάσεις από τις λεγόμενες ειδικές Μονάδες ,τις επίλεκτες του Στρατού μας ,τότε καταλαβαίνεις το πόνο του συναδέλφου στο RADAR ,στον εκτοξευτή στη βάρδια !
Έφυγε ο Σπύρος με λαβωμένη τη καρδιά ,με το ανάθεμα στα χείλη και ένα τελευταίο γιατί ; Γιατί άραγε; 
Κάποιοι μίλησαν για οικονομικά προβλήματα που είχε ο αξιωματικός, με κάποιο στεγαστικό δάνειο που είχε πάρει για να αγοράσει το σπίτι του...Αλήθεια ποιος απο εμάς  δεν έχει ;
Ίσως  αν είχε μιλήσει να μπορούσαμε να τον βοηθήσουμε ...'Ισως να μπορούσαμε να βρίσκαμε μια λύση ,ίσως ...Αλλά δε μίλησε ή αν μίλησε το πρόβλημα του δεν έγινε γνωστό ώστε να μπορέσουμε  και εμείς   να τον  βοηθήσουμε  !
Πράγματι από πληροφορίες που έχουμε ο Σπύρος είχε υποβάλει αίτηση αποστρατείας και μετά από δύο μήνες ζήτησε την ανάκληση της ...Αλλά δεν έγινε αποδεκτή ! Γιατί άραγε; 

Ποιος χαρτογιακάς καθισμένος πίσω απο ένα γραφείο δεν έκανε δεκτή τη αναφορά του Σπύρου για ανάκληση της αποστρατείας  ; Ποιος τηρώντας το γράμμα του νόμου στέκεται σε ένα αριθμό πρωτοκόλλου ;
Ποιος σήμερα κουβαλάει την ευθύνη για το θάνατο του Αξιωματικού ; Και αν μια Τράπεζα έχει την παγερότητα τον κυνισμό ίσως και τη δικαιολογία  ...Για τους χαρτογιακάδες του  ΓΕΣ δεν υπάρχει καμιά δικαιολογία!
Δεν έπρεπε η υπηρεσία να σταθεί δίπλα του να τον  συνδράμει ακόμη ακόμη με τον διορισμό συνηγόρου, ώστε να τον βοηθήσει να πετύχει μια ρύθμιση στα μέτρα των δυνατοτήτων του;
Δεν έπρεπε να δει την περίπτωση του το ΓΕΣ διαφορετικά ;
Πόσους ψυχολόγους έχουν δίπλα τους οι λαθρομετανάστες και οι Μ.Κ.Ο που ασχολούνται με αυτούς ,δεν περισσεύει κανείς για τους Αξιωματικούς ; 
Κρίμα ...
Όποιος μπορεί ας πάει να πει δυο κουβέντες στη Μαριάννα και στα παιδιά του Σπύρου ...Τολμάει κανείς ; 
Καλό ταξίδι Σπύρο ...μείναμε λιγότεροι και με σκυμένα τα κεφάλια απο ντροπή ! 
Βετεράνος

Τρίτη 7 Μαΐου 2013

Aυτοκτονία υπολοχαγού για οικονομικούς λόγους


 
Ένας υπολοχαγός αυτοκτόνησε και οι λόγοι που τον οδήγησαν σ΄αυτή τη τραγική απόφαση όλα δείχνουν ότι είναι οικονομικοί, κάτι που δείχνει ότι ο μεγαλύτερος εχθρός που έχουν πλέον να αντιμετωπίσουν οι στρατιωτικοί μας είναι η ανέχεια και η αναξοπρέπεια στην οποία τους έχει καταδικάσει το ελληνικό (;) κράτος.
Ο υπολοχαγός παντρεμένος και πατέρας δύο μικρών παιδιών υπηρετούσε στην 180 Μοίρα "Χωκ" στο Καπανδρίτι και διέμενε στη Χαλκίδα. Ανέβηκε σε διπλανή απο το σπίτι του οικοδομή και απο εκεί έδωσε τέλος στη ζωή του. Πληροφορίες αναφέρουν πως άφησε σημείωμα, το οποίο έχει η Αστυνομία και αναφέρει, "συγχωρέστε με, δεν αντέχω άλλο".
Οι συνάδελφοί του υποστηρίζουν ότι οι λόγοι είναι οικονομικοί και αυτό αποδεικνύεται από το γεγονός ότι ο υπολοχαγός είχε αναγκαστεί να εργάζεται και εκτός στρατού για να μπορεί να τα βγάλει πέρα. Κάτι που δεν κατάφερε με αποτέλεσμα δύο 24ωρα μετά το Πάσχα να δώσει τέρμα στη ζωή του.
Η είδηση έχει προκαλέσει σοκ στη μονάδα του και δείχνει ότι η κατάσταση που επικρατεί στις ΕΔ είναι πλέον δυσβασταχτη και κανείς δεν μπορεί να αποφύγει την σκληρή πραγματικότητα .
Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

Κυριακή 5 Μαΐου 2013

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ ΣΥΝΕΛΛΗΝΕΣ

Αναστήτω ο Θεός και διασκορπισθήτωσαν 
οι εχθροί αυτού, 
και φυγέτωσαν από προσώπου 
αυτού οι μισούντες αυτόν. 
Ως εκλείπει καπνός, εκλειπέτωσαν· 
ως τήκεται κηρός από προσώπου πυρός, 
ούτως απολούνται οι αμαρτωλοί 
από προσώπου του Θεού. 
Και οι δίκαιοι ευφρανθήτωσαν· 
αγαλλιάσθωσαν ενώπιον του Θεού, 
τερφθήτωσαν εν ευφροσύνη. 
(Ψαλμός ΞΖ΄.67)

Σάββατο 4 Μαΐου 2013

ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ



 

Με την πεποίθηση ότι μόνο ο λόγος της Αλήθειας, μπορεί να θεμελιώσει μια προοπτική με επίκεντρο τον Άνθρωπο, σας ευχόμαστε Χρόνια Πολλά, Καλή Ανάσταση και Καλό Πάσχα.

O ''γολγοθάς'' ενός εν ενεργεία Αξιωματικού από τον Βόρειο Έβρο

Το τελευταίο πλήγμα της αξιοπρέπειας
Επικοινωνώ μαζί σας σήμερα, έχοντας τηρήσει μέχρι τώρα, την αξιοπρεπή σιγή και απόσταση που επιβάλλει το σχήμα της επαγγελματικής μου ιδιότητας, αλλά και η αυτεπιβαλλόμενη αξιοπρέπεια του μαχόμενου Έλληνα βιοπαλαιστή.

Αξιωματικός του Στρατού Ξηράς επί 30 συναπτά έτη, ανέλαβα με αγόγγυστη προσήλωση, τα υψηλά καθήκοντα που μου ανέθεσε η Πατρίδα μου...
και μέχρι σήμερα, όπως μαρτυρούν και οι περιοδικές αξιολογήσεις των προϊσταμένων μου, ανταποκρίθηκα επιτυχώς.

Οικογενειάρχης κατ΄ επιλογήν
πολύτεκνος κατά συνείδηση υπηρέτησα τα μισά και παραπάνω έτη της θητείας μου στον Βόρειο Έβρο, προσαρμόζοντας τις ανάγκες της υπηρεσίας στην ζωή μου, μια και παντρεύτηκα εδώ, αγόρασα (επί δανείω) σπίτι εδώ, μεγαλώνω τρία παλληκάρια εδώ, και προσδοκώ να τελειώσω τον βίο μου εδώ, στο μεθοριακό μετερίζι του Ελληνισμού.

Βίωσα εδώ και δεκαετίες, την αμετροεπή οικονομική μας πολιτική, και τέθηκα εκόντας-άκοντας πάντα πρώτος στην κάθε κυβερνητική απόφαση, προσαρμόζοντας επί δεκαετίες την ζωή μου, σε ένα πληθωρισμένο βιοπορισμό, που ποτέ ο μισθός δεν επαρκούσε, αλλά έστω και με δανεισμό, κατάφερνε να διατηρήσει εμένα και την οικογένειά μου στα όρια της αξιοπρέπειας, ίσα-ίσα για να μπορώ να εκπληρώσω την αποστολή μου.

Εδώ και τρία χρόνια, βιώνω και την τελευταία πράξη της αδικίας, στο πρόσωπο μου, στην ιδιότητά μου και στην οικογένειά μου, με την πρωτοφανή στα χρονικά συρρίκνωση των ήδη μέχρι τότε πληθωρισμένων και στερουμένων ισολογισμού (έναντι των πραγματικών αναγκών διαβίωσης) αποδοχών μου. 

Και πάλι δεν ομίλησα. Και πάλι αγόγγυστα σήκωσα το βάρος και την στέρηση, συνηθισμένος στην λιτή ζωή του στρατιώτη. Αλλά μάλλον, άνοιξα την όρεξη του τιμητή του έργου μου, να συνεχίζει να μου στερεί σταδιακά εδώ και τρία χρόνια, κομμάτι - κομμάτι την αξιοπρέπειά μου. Έτσι, κοντεύοντας τα 50 μου χρόνια, είδα μέρα την μέρα, να μου αποδομούν, ότι προσπάθησα να φτιάξω τίμια για την οικογένειά μου.
Έγινα αρχικά ασυνεπής οφειλέτης των πιστωτικών ιδρυμάτων, τα οποία με ψυχρή λογιστική τόκισαν την ασυνέπειά μου και την έφεραν στην πλήρη αδυναμία εξόφλησης.
Αναγκάστηκα να ζητήσω δικαιοσύνη και μετά κόπων και βασάνων, έφτασα να αιτηθώ το κούρεμα που προβλέπει ο Νόμος Κατσέλη περί υπερχρεωμένων νοικοκυριών.

Έφτασα στο σημείο, να χάσω το ένα και μοναδικό αυτοκίνητο , νομή και αυτό της τράπεζας που ψυχρά το κατάσχεσε.

Αθέτησα αναγκαστικά να εξοφλήσω τα χρέη μου στην εφορία για το 2012 (μια και το ασύλληπτο για μένα ποσό των 2817 ευρώ, αδυνατώ από πέρισυ να το πληρώσω έστω και τμηματικά).

Είδα το υπόλοιπο των αποδοχών μου από τα Χριστούγεννα να συρρικνώνεται στα 500 ευρώ μηνιαίως (ακόμα και σήμερα τόσα παίρνω), βίωσα και βιώνω την ανεργία της συζύγου μου, ζώ την ειρωνεία της ανακοίνωσης της πρόσληψής της στον ίδιο φορέα και με την ίδια ειδικότητα εδώ και 40 μέρες, αλλά ακόμη να την καλέσουν να εργασθεί (βλέπεις δεν αρκεί να πρωτεύσεις σε ένα διαγωνισμό, δεν αρκεί να το ανακοινώσουν εγγράφως, χρειάζεται και επιβεβαίωση από τον ΑΣΕΠ και έκδοση ΦΕΚ και ότι άλλο μπορείς να φανταστείς, για να μπορέσει μια πολύτεκνη μάνα, με 3 πτυχία αναγνωρισμένα από το κράτος και άλλα επικουρικά προσόντα να εργασθεί για λίγους μήνες και να ταΐσει τα παιδιά της).
Έζησα την ειρωνεία της στέρησης των παγίων οδοιπορικών παραμεθορίου, λες και 200 ευρώ και αυτά με κρατήσεις, έβαλαν μέσα τον κρατικό προϋπολογισμό.

Έζησα παράλληλα την διακοπή του ισόβιου πολυτεκνικού επιδόματος της συζύγου μου από τον ΟΓΑ , λες και η διατίμηση των 320 ευρώ το δίμηνο μπορεί να αντισταθμίσει τις ανάγκες μιας πολύτεκνης μάνας να μεγαλώσει τα παιδιά της.

Δέχτηκα σιωπηρά να διακανονίζω μήνα τον μήνα επί 3 χρόνια τις οφειλές μου στην ΔΕΗ -μια αδιάκοπη στέρηση του υπολοίπου των πενιχρών αποδοχών μου, χωρίς έλεος, υπό την απειλή της στέρησης του αγαθού του ηλεκτρισμού.


Ζήσαμε με τα παιδιά μου και την γυναίκα μου, αυτό το χειμώνα εδώ πάνω, με κρύο, στερούμενοι εδώ και δύο χειμώνες το πετρέλαιο, μια και οι τιμές ήταν απαγορευτικές. Τρυπήσαμε τους τοίχους και βγάλαμε καπνοδόχους, ξεθάψαμε σόμπες από τις αποθήκες των παππούδων, μαζέψαμε ξύλα και τα κάψαμε, ανάψαμε καλοριφέρ ηλεκτρικά, κλιματιστικά και ότι άλλο βρήκαμε για να ζεστάνουμε το σπίτι μας.

Και τους τελευταίους δύο μήνες, ήρθε και η κορύφωση.
Η ΔΕΗ, συνεπής συνέταιρος μου κάθε μήνα εδώ και τρία χρόνια, μας έστειλε το λογαριασμό της.

Απελπισμένα ζήτησα πριν ένα μήνα διακανονισμό εκ νέου, και πήρα την απάντηση να πληρώσω σε 4 δόσεις από 300 ευρώ.

Και το δέχτηκα. Και πλήρωσα μια δόση. Και πριν μια εβδομάδα, ήρθε και ο εξοφλητικός λογαριασμός, να μου φορτώσει συνολικά (μαζί με τα οφειλόμενα) να πληρώσω 2785 ευρώ, μέχρι τις 29 Απριλίου. Με ειδοποίηση διακοπής ηλεκτρικού ρεύματος.


Και σήμερα, 1η Μαΐου, πήγα στην τοπική ΔΕΗ, για να εισπράξω την απάντηση, ότι δεν ανήκω στις κοινωνικές ομάδες που ευεργετούνται από τον διακανονισμό πολλαπλών (έως 48 δόσεων) λόγω υψηλής κατανάλωσης και λόγω εισοδήματος, ότι δεν γίνεται διακανονισμός πάνω σε ήδη συναφθέντα διακανονισμό που μάλιστα αθετήθηκε (πέρασε βλέπεις ο Απρίλιος), ότι οφείλω να καταβάλω άμεσα το ποσό μέχρι την μετά το Πάσχα Τετάρτη 8-5-13(βλέπετε το ανθρωπιστικό πρόσωπο των κοινωφελών υπηρεσιών περιορίζεται μόνο στις ημέρες των θρησκευτικών αργιών), ή το ήμισυ αυτού και να αιτηθώ εκ νέου διακανονισμό -και να παρακαλέσω να εγκριθεί νέος με 1-2 δόσεις σύν τα τρέχοντα που θα έρθουν-, ειδάλλως, τα κεντρικά -μου το τόνισαν αυτό αποποιούμενοι πάσης προσωπικής ευθύνης και εν πλήρη κατανοήσει του προβλήματός μου- θα αποστείλουν εντολή σε εργολάβο να μου διακόψει την παροχή.
Κι εγώ κοιτάζοντας το τελευταίο εκατοστάρικο -από τα 5 της τελευταίας μου μισθοδοσίας- αποχώρησα ευχόμενος στους υπαλλήλους καλό Πάσχα.

Αυτή την μεγάλη Τετάρτη, 1-5-13, η αξιοπρέπεια ενός ακόμη σιωπηρά μαχόμενου Έλληνα πολίτη, Αξιωματικού εν ενεργεία στην Μεθόριο και πολύτεκνου οικογενειάρχη και συζύγου άνεργης -επιτυχούσης αλλά μη προσληφθήσας- έλαβε το ύστατο της πλήγμα. Αμέσως μετά τις κωδωνοκρουσίες της επερχόμενης Ανάστασης, το μόνο φως που θα απομείνει στο σπίτι και την οικογένειά μου, θα είναι το Άγιο Αναστάσιμο Φως στην λαμπάδα και στο κανδήλι (για όσο υπάρχει λάδι να κάψει).

Κι εγώ αγόγγυστος, χωρίς επιρροή από τα προαναφερόμενα, αύριο το πρωί όπως και κάθε μέρα που θα ακολουθήσει, θα φορέσω την στολή μου και θα σταθώ εν πλήρη αφοσίωση όρθιος στο στρατιωτικό τμήμα που διοικώ και θα ασκήσω ανεπηρέαστος τα καθήκοντά μου, με απόλυτο γνώμονα το συμφέρον της υπηρεσίας μου.

Ζητώ συγνώμη, αν η ανθρώπινη ανεπάρκειά μου, μειώνει την αυτεπάγγελτη απαίτηση των συν-Ελλήνων που με θέλουν στην έπαλξή μου, περήφανο Στρατιώτη. Υπόσχομαι να μην τους απογοητεύσω, παρά τις προσωπικές στερήσεις μου.

Αδυνατώντας όμως, να ανταποκριθώ πλέον στην επιβίωση της οικογένειάς μου, θεώρησα σωστό, να τολμήσω να δημοσιεύσω το πρόβλημά μου, ελπίζοντας τουλάχιστον στην κατά το μέτρο του δυνατού ανταπόκριση κάποιων αρμοδίων.

Με την εναπομένουσα αξιοπρέπεια εκ μέρους μου και της οικογένειάς μου, που καλείται να ανέβει κι άλλο Γολγοθά, σας εύχομαι Καλή Ανάσταση.
πηγή:http://kranosgr.blogspot.gr